Το πένθος είναι η οδύνη που βιώνουμε, συνοδευόμενη από συχνά αφόρητο ψυχικό και σωματικό πόνο, έπειτα από μια σημαντική απώλεια συνήθως θάνατο κάποιου αγαπημένου μας προσώπου, ή ακόμα με έναν χωρισμό ή μια απόλυση. Είναι μια φυσιολογική διαδικασία προσαρμογής στα νέα δεδομένα.
Μη Βίωση Πένθους
Όταν λοιπόν υπάρχει κάποια δυσλειτουργία στην βίωση του πένθους, τότε ξεκινούν διάφορες ψυχολογικές εκδηλώσεις. Μερικές από αυτές μπορεί να είναι: μείωση της έκφρασης των συναισθημάτων, απόσυρση στον εαυτό και αποφυγή κοινωνικών εκδηλώσεων, αυπνία ή υπερυπνία, διαταραχές της όρεξης στο φαγητό αλλά και γενικότερα σε δραστηριότητες ευχαρίστησης, αίσθηση ότι δεν μπορεί να υπάρξει κανενός είδους δραστηριότητα που να έχει πραγματικό νόημα.
Το πένθος συχνά δημιουργεί και υπαρξιακές αγωνίες στους πενθόντες. Συχνότερα όταν πρόκειται για ηλικιωμένα άτομα. Άνθρωποι που ζούσαν πολύ συγχωνευμένα ή είχαν μεγάλο βαθμό εξάρτησης μπορεί να δυσκολευτούν σημαντικά να βρουν νόημα και να συνεχίσουν τη ζωή τους. Άλλοι βέβαια μπορεί να κάνουν αξιοσημείωτες αλλαγές στη ζωή τους.
Πως να ξεπεράσουμε την απώλεια και το Πένθος
Ο σεβασμός στην παρούσα φάση της απώλειας και του πένθους και η διακριτική παρουσία δίπλα στον άνθρωπο που πενθεί μπορεί να είναι τα πιο βοηθητικά στοιχεία. Πολλές φορές μόνο και μόνο το να ακούει κάποιος τον πενθόντα μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα γι’ αυτόν. Είναι σημαντικό ο πενθώντας να μιλάει για το πρόσωπο ή το αντικείμενο έτσι ώστε να αντιλαμβάνεται το ποσό σημαντικό ήταν όταν βρισκόταν στη ζωή του αλλά και ότι δεν μπορούμε να το επαναφέρουμε στη ζωή.
Με την βοήθεια ενός ψυχολόγου η διαδικασία της επανένταξης θα γίνει με τον σωστό τρόπο και στο σωστό χρονικό διάστημα. Επίσης ο ψυχολόγος θα βοηθήσει τον πενθούντα καθώς είναι πολύ σημαντικό η σχέση που δημιουργούμε μαζί τους και η αίσθηση ότι είμαστε κοντά τους.